U podnožju Kučajskih planina, nadomak ćuprijskog sela Senje nalazi se biser i jedan od najpoznatijih simbola Ćuprije i srpskog pravoslavlja – Manastir Ravanica. On je, zajedno sa crkvom posvećenom Svetom Vaznesenju Gospodnjem, zadužbina kneza Lazara. Crkvu je gradio Rade Neimar iz Bara, a manastir je nastajao u periodu od 1376. do 1388., kada je najveći deo radova završen.

Daleke 1375. godine Državni sabor tadašnje Srbije je doneo odluku da se podigne zadužbina velikog srpskog cara Lazara Hrebeljanovića. Lazar je stradao na Kosovu 1389. godine, a njegove mošti sahranjene su u crkvi svetog spasa u Prištini.

Mošti kneza Lazara sa velikom seobom Srba bivaju premeštene u manastir Vrdnik poznat i kao Sremska Ravanica i tu su počivale u periodu od 1690. do 1942.

Crkva Vaznesenja Presvete Bogorodice je najznačajniji deo manastirskog kompleksa koji čini i manastirski konak u kome živi sestrinstvo manastira okružen bedemima koji su imali odbrambenu ulogu i srušeni su u različitim periodima.Od svih kula ni jedna nije sačuvana u svom izvornom obliku.

Od svog nastanka pa sve do polovine dvadesetog veka Ravanica je bila muški manastir. Tridesetog oktobra 1946. uprava manastira je poverena igumaniji Jefimiji Mićić i od toga dana on postaje zvanično ženski manastir. Igumanija Jefimija je u ovom manastiru boravila do 1958. Godine kada ju je nasledila učenica igumanija Gavrila sve do 2005. godine koja je rukovodila i manastirom Sveta Petka u Izvoru. Nakon njene smrti manastirom do dana današnjih rukovodi igumanija Marija Čeperković.