Dan zaštite prirode Srbije ustanovljen je Zakonom o zaštiti prirode 2009. godine kako bi se javnosti predstavio značaj očuvanja prirodne baštine. Datum 11. april je odabran jer je tog dana 1949. godine prvi put ustanovljen status jednog područja kao zaštićenog prirodnog dobra u Srbiji, a to su vodopadi u okviru Spomenika prirode „Velika i Mala Ripaljka” na teritoriji opštine Sokobanja.
Prema pomenutom Zakonu, zaštićena područja jesu područja koja imaju izraženu geološku, biološku, ekosistemsku i/ili predeonu raznovrsnost i zbog toga se aktom o zaštiti proglašavaju zaštićenim područjima od opšteg interesa. Zaštićena područja su klasifikovana u sedam kategorija: strogi rezervat prirode, specijalni rezervat prirode, nacionalni park, spomenik prirode, zaštićeno stanište, predeo izuzetnih odlika i park prirode.