Institucija stara gotovo pola veka koja je iznedrila neke od najvćeih imena domaće i svetske gudačke muzičke scene
Projekat pomaže Opština Ćuprija, po Konkursu za sufinansiranje projekata u oblasti javnog interesa za 2020. godinu
U celom svetu postoje samo tri škole za muzičke talente koje rade po konceptu dugoročnog i potpunog osnovnog i srednjeg muzičkog obrazovanja. Jedna od njih nalazi se u Londonu, druga u Moskvi, a treća u Ćupriji.
Ova jedinstvena institucija u Srbiji, poznata kao Škola za muzičke talente, nosi status škole od posebnog nacionalnog značaja. Postoji od 1973. godine, a osovana po uzoru na onu u Londonu. Inicijativu za njeno osnivanje pokrenuli su profesori violine Lazar Marjanović i Jovan Rakić. Njihova ideja bila je da jedna ovakva institucija postoji za područije čitave bivše Jugoslavije.
Škola “imа zа cilј dа muzički nаdаrеnu dеcu kоја pоstаnu učеnici оvе škоlе, uz pоmоć pоsvеćеnih pеdаgоgа kојi u njој rаdе, оbrаzuје u prоfеsiоnаlnе muzičаrе”, stoji na sajtu ove ustanove. Ideja je da se muzički talenat kod dece prepozna što ranije i da se u kontinuitetu, dugih deset godina deca u školi usmere i muzički obrazuju.
Deca kod kojih se prepozna muzička nadarenost opredeljuju se za gudačke insturmente: violinu, violu, violončelo ili kontrabas. Sa šest ili sedam godina deca kreću u školu u kojoj narednih deset godina stiču veštine sviranja i razumevanja muzike u celini.
Zbog drugačije prirode Škola za muzičke talente primenjuje posebni plan i program koji uključuje dugotrajno muzičko, ali i opšte obrazovanje u trajanju od osam godina osnovnog i dve srednjeg obrazovanja. Deca mogu i kasnije upisati školu, ili se prabaciti u nju iz neke druge, ali tada moraju polagati prijemni koji se sastoji iz testa solfeđa, instrumenta i psihološke procene.
U regulisanju i određivanju najboljeg nastavnog plana ljudi iz škole sarađuju sa Fakultetom muzičke umetnosti u Beogradu, pod čijim se patronatom ćuprijska škola nalazi.
Interesantno je da nisu samo deca ta koja prolaze rigorozna testiranja kako bi se utvrdilo da li imaju kapacitete da pohađaju nastavu. To čine i profesori, koji moraju biti izuzetni stručnjaci da bi mogli da predaju.
Školu pohađaju učenici iz cele Srbije, ali ima dece iz susednih zemalja poput Hrvatske i Bosne i Hercegovine. Ukupan broj učenika je oko osamdeset i, kako većina njih nije iz Ćuprije, smešteni su u domu učenika koji postoji uz školu.
Ovaj dom sagrađan je zajedno sa zgradom u kojoj se škola nalazi, 1989. godine. Zgrada se nalazi u Ulici Milice Cenić, prostire na 4800 kvadrata i ima 31 kabinet za instrumentalnu nastavu, učionice za grupnu nastavu, kamernu salu, biblioteku i medijateku, ali i prostorije za lekara, stomatologa, psihologa i pedagoga. U internatu ima mesta za 96 učenika, a kako bi deci koja čitavu školsku godinu provode u Ćupriji bilo što prijatnije, dvorište je opremljeno sportskim terenima i parkom.
Sa učenicima radi veliki broj stručnjaka, mnogi od nih iz Beograda i drugih gradova Srbije, te su i sami često smešteni u posebnim apartmanima u okviru doma učenika. Pored njih, učenici imaju prilike i da, kroz razčilite programe masterklasa uče i od imanentnih stručnjaka iz zemlje i sveta koji dolaze u Ćupriju kao gostujući predavači.
Važni deo muzičkog obrazovanja mladih čine nastupi na takmičenjima i koncertima i profesionalci koji rade sa decom, čitavu godinu provode sa njima pripremajući ih upravo za javne nastupe i nadmetanja sa vršnjacima.
Učenici su u prethodnih nekoliko godina često nastupali, i solistički i kroz kamerne sastave i orkestre, u Srpskoj akademiji nauka i umetnosti, na Kolarcu, ali i u Vašingtonu, gde 2018. godine nizom koncerata obeležili stogodišnjicu od podizanja srpske zastave.
Takođe, samo u prošle dve godine đaci ćuprijske škole nastupali su na takmičenjima u Nišu, Požarevcu, na Ohridu, Vinkovicima, Veroni sa kojih su doneli veliki broj visokih nagrada.
Do sada je muzičko obrazovanje u Školi za muzičke talente u Ćupriji steklo više od 220 učenika. Neka od najzvučnijih imena su Goran Nikolić i Roman Simović, koncert majstori Londonskog sinfonijskog orkestra, Ivan Kitanović i Dragan Ločina, članovi Bečke filharmonije, čuveni violinista Nemanja Radulović, Katarina Aleksić, koncert majstor Simfonijskog orchestra RTS-a, i mnogi drugi. Kako popularnost i talenat prisutan u ovoj školi ne izostaju, a sve je više mladih koji i iz drugih zemalja dolaze da u njoj nauče umetnost sviranja, može se samo očekivati da ovakvih i još zvučnijih imena u budućnosti bude još više.